เมื่อความรักใด้เข้ามาอยู่ในเกาะแห่งใหม่ก็พบว่าเกาะนี้ช่างอุดมสมบูรณ์
เสียจริง มีไม้ให้เธอสร้างบ้าน
มีอาหารให้กินและมีทุกอย่างที่เธอต้องการ ไม่นาน
ไม่นานเธอก็หลงรักเกาะนี้ เธอคิดว่าเกาะ คงรักเธอเช่นกัน ทุกวัน
เธอจะเดินไปที่ริมหาดด้วยหัวใจเบิกบานแลัวหันกลับมาตะโกนบอกเกาะ
ว่า"ฉันรักเธอ" แต่เกาะไม่เคยเข้าใจในสิ่งที่เธอพูดหรอก...เกาะอยู่ใน
ฐานะผู้ให้เท่านั้น
แล้ววันหนึ่งความรักก็พบว่าเกาะไม่ใด้ทุกอย่างกับเธอคนเดียวเท่านั้น
ทั้ง ความรวย ความเห็น แก่ตัว ความเศร้า ความสุข
ต่างก็ได้รับสิ่งต่างๆจาก เกาะเหมือนๆกัน
"เกาะนี้ช่างสมบูรณ์เสียจริง"ความรวยรำพึง
"ฉันจะกอบโกยให้มากที่สุด"ความเห็นแก่ตัวคิด
ส่วนความสุขไม่คิดอะไรเลยเขามีความสุขกับสิ่งที่ได้รับไปวันๆ
..และแล้วความเศร้าก็โคจรมาพบความรัก
"เธอมันโง่...สิ่งที่เธอทำไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอก ดูอย่างฉันสิ
ไม่เคยได้ รับความรักจากใคร
เลย"พูดแค่นี้แล้วความเศร้าก็เดินร้องไห้จากไป
ความรักรู้สึกสับสน น่าเสียดายที่เกาะนี้ไม่มีความเข้าใจอาศัยอยู่ด้วย
ไม่เช่นนั้นคงมีใครอธิบาย
สิ่งต่างๆให้ความรักเข้าใจว่าเธอไม่ใช่เจ้าของ เกาะ
และเกาะรักเธอไม่ได้ เธอร้องไห้ มีบางสิ่งเกิดขึ้นกับความรัก เธอได้
ให้กำเนิดความริษยา และความโกรธ สร้างความปั่นป่วนไปทั่วเกาะ
สถานการแย่ขึ้นจนถึงขีดสุด มหันตภัยของ ชาวเกาะก็เกิดขึ้น
"ความเสื่อม"นั่นเอง....
แล้ววันหนึ่งก็มีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม
วัฎจักรทั้งหมดก็เวียนอีกครั้ง
ไม่มีใครช่วยความรักขึ้นเรือ.....เงาของใคร
บางคนพายเรือมาแต่ไกล...เวลานั่นเอง "มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง"
"ไม่...ฉันไม่ไปแล้ว..ฉันจะตายที่นี่...ทำไมเหตุการณ์นี้ต้องเกิดกับฉันอีก..."
ความรักพูดทั้งน้ำตา
เวลาถอนหายใจ แล้วตอบว่า
"มันเป็นเช่นนี้เอง
ตั้งแต่ก่อนจักรวาลจะเกิดมีเพืยงฉันและความว่างเปล่า เท่านั้น
ฉันอยู่มานาน รู้เห็นทุกอย่าง ฉันบอกเธอไม่ได้หรอกว่าทำไม
แต่...ความรักเอํย เธอไม่เคยสังเกตุเหรอ ว่า ความทุกข์คือเงาของเธอ"
ความรักก้มมองเงาของตัวเองแต่เธอไม่สามารถเห็นอะไร
"ฉันไม่ใช่พระเอกของเรื่องหรอกนะ ฉันมีหน้าที่พาเธอไปส่งยังเกาะที่ใกล้
ใกล้ที่สุดเท่านั้น รีบขึ้นมาเถอะฉันต้องไปช่วยคนอื่นอีกเยอะ"
ความรักจำใจขึ้นเรือจนมาถึงเกาะ
"แล้วเจอกันเมื่อวันนั้นมาถึง" เวลากล่าว
"แต่ฉันไม่อยากเจอคุณอีก"
"พยายามค้นหาต่อไปเถิดเมื่อเธอกลายเป็นความรักที่แท้เมื่อไรเราจะไม่เจอกันอีก"
"ทำไมหละ"
"เพราะรักแท้อยู่เหนือกาลเวลา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น