ไหล่ของฉัน มันไม่ได้มีความหมายเพียงเพื่อประคองหัวฉันไว้คนเดียวเท่านั้น แต่สามารถใช้มันเพื่อให้เพื่อนไว้พิงได้ด้วย
เสื้อของฉัน ไม่ได้มีไว้ห่อหุ้มร่างกายของฉันเพียงอย่างเดียว มันพร้อมจะเป็นที่เช็ดน้ำตา และสั่งขี้มูกของเพื่อน ถ้าต้องการ
แขนของฉัน ไม่ได้มีไว้จูงหมาเดินเล่น แต่มันสามารถใช้ประคองเพื่อนเมื่อเพื่อนจะล้ม.... แต่ถ้าเพื่อนล้มลงแล้ว ฉันก็ยังมีมืออีก 1 คู่ไว้ช่วยฉุดเพื่อนขึ้นมา
ปากของฉัน ไม่ได้มีไว้เพื่อกิน และพูดพล่ามทั้งวันหรอกนะ แต่มีไว้พูดให้กำลังใจเพื่อน เมื่อถึงคราวจำเป็น
ตาของฉัน มีไว้เพียงเพื่อกระพริบขึ้นลงเสียเมื่อไหร่ ฉันเอาไว้ใช้มันมองสิ่งดีๆ ในตัวเพื่อนต่างหาก
ฟันของฉัน ก็ไม่ได้มีไว้กัดใครๆเขา แต่มีไว้เพื่อจะใช้มันประดับเหงือกทุกครั้งที่ฉันยิ้มให้เพื่อน
หูของฉันไม่ได้มีไว้เพื่อเจาะรูหูแขวนเครื่องประดับ แต่มันใช้ฟังเพื่อน เมื่อเพื่อนต้องการระบายอะไรออกมาให้ฉันฟัง
เท่าของฉัน ไม่ได้มีไว้เพื่อสะสมกลิ่น.. โอเคถึงมันจะมีบ้าง แต่ฉันจะใช้เท้าเพื่อเดินอยู่ข้างๆ เพื่อนนี่แหละ จะไม่ไปไหนไกล
สมองของฉัน อาจจะไม่ค่อยมีประโยชน์เวลาสอบนัก แต่มันจะทำงานหนักเพื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
ส่วนพวกตับ ไต ไส้ กระเพาะ ม้าม เซี่ยงจี๊ ของฉัน .... มันมีไว้ทำหน้าที่ของมันน่ะแหละ
แต่ถ้าเพื่อนต้องการมันอย่างเร่งด่วน ฉันยินดีสละให้ (อย่างละครึ่งเท่านั้นนะ !!)
และหัวใจของฉัน ก็ไม่ได้มีไว้สูบฉีดเลือดเพียงอย่างเดียว แต่มันทำหน้าที่เก็บเพื่อนไว้ข้างในอีกด้วย...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น