โดยธรรมชาติของมนุษย์ ผู้หญิงกับผู้ชาย เป็นของคู่กันเป็นความสมบูรณ์
แบบของธรรมชาติ
ความรัก เธอ เปรียบเหมือน น้ำ
ส่วนความรักของฉัน เปรียบเหมือน แก้วน้ำใส
น้ำใสๆไหลไปเรื่อยๆไม่หยุดนิ่ง จะพักพิง
หยุดนิ่งในที่ๆพอใจ และจะไหลต่อไป ในที่แห่งใหม่ที่พึงใจกว่า
หวั่นไหว อ่อนไหว ตัดไม่ขาด
รักอิสระไม่มีรูปแบบที่แน่นอน
แก้วใสๆ หนึ่งใบตั้งอยู่กับที่
ไม่เคลื่อนที่เพราะมีใจที่มั่นคง
แต่แก้วใสนั้นเปราะบางแม้มั่นคง อาจหล่นแตก แหลกไป
ต้องบรรจงรักษาไว้ให้ดี
ความใสของแก้วสะท้อนถึงความรู้สึกของฉัน
ใสซื่อ บริสุทธิ์ต่อความรัก ไม่มี SEX มาเจือปน
น้ำอาจจะร้อนหรือเย็น ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของน้ำ น้ำมีจุดเดือด
จุดเยือกแข็ง
ย่อมมีผลต่อแก้วใส ถ้าน้ำเดือด (ร้อน) แก้วก็จะเดือด (ร้อน) ไปด้วย
ถ้าน้ำเย็น แก้วก็จะเย็นไปด้วย
ถ้าเดี๋ยวร้อน เดี๋ยวเย็น แก้วอาจแตกได้ เพราะปรับสภาพตามไม่ทัน
เวลาเทน้ำใส่แก้ว จะเห็นฟองอากาศที่เกิดขึ้น คือช่องว่างระหว่างเรา
คือความลับของแต่ละคน เรื่องที่ไม่ควรรู้ ของกันและกัน เมื่อเวลาผ่านไป
น้ำที่เต็มอยู่ในแก้วใส จะระเหยไปทีละน้อย ทีละน้อย จนหมด และในขณะเดียวกัน
แก้วใสก็จะ ขุ่นลง ไม่สวยใสเหมือนเดิม ตามกาลเวลา ต้องหมั่นเติมน้ำในแก้ว
และทำความสะอาดแก้ว ให้สวยใสอยู่เหมือนเดิม
ความรักของเราจึงไม่จืดจางลง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น